Oratorio Vergine Maria Tabiano Castello

Il 19 giugno 1502, durante la festa dei santi Gervaso e Protaso protettori di Tabiano, una donna di nome Brigida moglie di Michele Cinquini mentre cullava Bartolomeo suo figlio di nove mesi, gli cadde dalle braccia e precipitò da trenta metri d'altezza. La madre gridando per la disperazione invocando la Vergine Maria, attirò l'attenzione di alcune persone che si precipitaro sul luogo, esterefatti ritrovarono il bambino incolume. Considerato il fatto miracoloso, gli abitanti di Tabiano Castello in primis il Parroco Bernardino Dodi, costruirono sul luogo del fatto un oratorio, consacrandolo alla Vergine Maria.

Documento che si trova nell'archivio della chiesa 

"Fundatio Ecclesiae Sanctae Mariae de Tablano Verba matris in ruina pueri. Dixit: o Vergine Maria ajutalo. In Christi nomine Amen. Anno a Nativitate ejusdem Domini millesimo quingentesimo tertio, Indiclione sexta, die decimo octavo Xbris. Convocatis infrascriptis DD. de Consilio Terrae Tablani in infrascripta Ecclesia inchoata extra muros Tablani ad finem infrascriptum in qua Ecclesia et convocatione praedicta interfuerunt infrascripti, videlicet: D. Marius Malvisius, Bartholomaeus Morus, Franciscus Cogus, Dominicus Quirinus, Melchior Bersatellus, Bemardus Sainus, Simon Magister, Genesius de Alliotis, Joannes Carbonus, Stephanus Cattaneus, Jacopinus Fredentii, Joanninus Erompellinus, Andriolus Grecus, Joannes Antonius Della Pisto, Doninus Basiolus, Dominicus dictus Begatus de Alliotis, Matthaeus Mozzanica ecc. ecc qui omnes faciunt et representant generale Consilium comunis et hominum dictae terrae Tablani, et ultra duas partes ex trìbus: qui omnes constituti ad praesentiam venerandi D.ni Balthassaris de Ferrariis canonici, et locumtenentis R. D. Francisci de Curte Apostolici Prothonotarii et perpetui commendatarii predictae ecclesiae S. Donini in spiritualibus et temporalibus Vicarii generalis ibidem in dieta ecclesia et loco et convocatione existenlis et sedentis prò tribunali super quodam scamno ibidem existente, ipsi vicario diixerunt et exposuerunt quod de anno proxime praeterito 1502, et in die festae Sanctorum Gervasii et Prothasii, quae fuit dies decima nona mensis junii, dum domina Brigida, Alia quondam Michaelis Cinquini de Tablano praedicto, esset super muros dicti castri Tablani a parte et prope locum in quo redditur jus, et reddi consuevit per offlciales, et dum loco praedicto staret, et haberet et teneret in brachiis suis Bartholomaeum eius filium puerum aetatis mensium novem vel circa, ipse infans infortunate cecidit e manibus et brachiis dictae Brigidae eius matris, et cecidit a loco Merlorum ruens usque ad locum, et in loco in quo de praesenti Homines praedicti construi fecerunt grande et vehemens aedifìcium ad hoc excitati per Dominum Bernardinum de Dodis presbyterum de ipso loco Tablani, et in quo loco ipse infans restitit, et distat a loco ruinae merlorum praedictorum per spatium *brachiorum sexaginta quatuor et ultra, et mater territa et dolore contristis clamaret homines, qui illic aderant, et clamores ejus audientes, ibique incontinenti accesserunt et iverunt ad accipiendum puerum praedictum, qui cum omnes credebant esse ex hac vita in totum exàlatum, et membratim dilaceratum, et reperierunt dictum puerum sanum esse, et nullum propter hoc habuisse vel habere et passum fuisse malum, quod non processit, nec procedere potuit nisi ex Divino auxilio Ghristi et ob commendationem, quam fecit mater in ruina filii ex ejus bracchis Beatae Virgini per hoec verba formalia — O Vergine Maria, ajutalo — et ipsum puerum ad matrem sanum attulerunt, qui homines cum tale miraculum vidissent moti fuerunt prò tanto miraculo, et decreverunt in loco predicto ad honorem et laudem Omnipotentis Dei, Christique Redemptoris Domini nostri eiusque glorioso Genitricis Virginis Mariae, omniumque ejus Sanctorum et totius Curiae Caelestis Triumphantis construere et aedificare unam ecclaesiam sub vocabulo Nativitatis Virginis Mariae, et ad aeternam rei memoriam ecc."

Tratto Da Guida storica medica e pittorica di Salsomaggiore e Tabiano di  Giovanni Valentini,1861